e-posta: emre.ergenc@gmail.com

TRABZONSPOR BASKETBOLDA NE HEDEFLİYOR?
Geçen sezonun ardından

“Sezonun özellikle ikinci yarısında, bariz hakem hatalarına kurban giden TS, ne zaman hakemler hakkında bir açıklama yapsa, FB’nin güdümündeki basketbol medyası, TS’u şımarıklıkla suçladı. Ama ne zaman ki FB, Beşiktaş’a elendi, Sphaja ilk önce hakemlerden dem vurdu. GS koçu Oktay Mahmudi Beşiktaş’a elenmelerini hakemlere bağladı, şimdi de final serisinde aynısını Efes koçu Zouros yapıyor, maç sonu toplantısını bile sadece hakemler yüzünden kaybettik deyip bitiriyor. Siz onları şımarıklıkla suçlayan bir basketbol haberi gördünüz mü? Göremezsiniz. Çünkü onlar, FB gibi bir hacıyatmazla adalet yarışında değiller. İşte İstanbul güdümündeki spor medyasının, Anadolu’ya ve tabiki Anadolu’nun devi Trabzonspora karşı tutumunun en net göstergesidir bu olay” diyip bu konuyu şimdilik(!) kapatıyoruz. TS’un canı yakıldığında biz yine “adalet” demeye devam edeceğiz.
Dönelim tekrar konumuza. Trabzonun yüreği, basketbol takımının düşmesiyle yandı. TS ilk defa bir spor branşında küme düşerken, kaybedilen son BJK maçındaki gözyaşları hala hafızalarda. Bu takım, herşeye rağmen düşmeyi hak etmemişti. Üstelik geç de olsa, aklıselim spor medyası, TS’un küme düşmesinin TS’a olduğu kadar, basketbola da çok şey kaybettirdiğini belirtti. Sırtımızı okşayan yazılar yazıldı, gene bekleriz dendi.
O günden bu güne çok şey konuşuldu. Öncelikle durumu kabullendik, hataları konuştuk. Bizim gibi basketbolda yeni, organizasyonunu tamamlayamamış bir kulüp için, bu durumun bir şans olarak kullanılması gerektiğini konuştuk. Koç Halil Üner’in sıklıkla söylediği gibi “Şimdi bir adım geriye çekilip daha iyi sıçramak için hazırlanma zamanı” dedik ve basketbolu konuşmaya ve konuşturmaya devam ettik.

Basketbol yükselişte, biz nerdeyiz?

Burada Trabzonspor’a bir virgül koyalım ve gelin Türk basketbolunun geldiği noktaya biraz bakalım, kabaca bir fotoğraf çekelim ve ardından Trabzonspor’u bu fotoğrafta nereye konumlandıracağımızı tartışalım.

Anadolu Efes ve Fenerbahçe Ülker, basketbolda çıtayı hep en yukarıda tutan ekiplerdi. Hala da öyleler. İstenen başarılar gelmese de, çıtayı hiç düşürmediler, basketbola yatırıma devam ediyorlar. Galatasaray dönem dönem ivme yakalamış, ancak hiçbir zaman bu seneki heyecanı ve başarıyı yakalayamamıştı. Geçen sene TS’un sponsoru olan Medical Park’ın desteğini alan GS, bugün playoff’lara yarı finalde havlu atmış olmasına rağmen, Euroleauge(EL) biletini kapmanın peşinde. Taraftar bunu istiyor, bastırıyor. Koç Oktay Mahmudi’yle uzun soluklu bir başarı hedefleniyor. Basketbolda düne kadar derbiler dışında salonu dolduramayan GS, bugün ortalama 4-5bin seyirciye oynuyor, EL maçlarında ise full çekiyor. Ve son olarak sezonun en başarılı takımı Beşiktaş Milangaz. Uzun uzun yazmaya gerek, Türk basketbol tarihine adını altın harflerle yazdıracak bir sezonun finalini şampiyonlukla taçlandırmak üzere. Sene başında NBA’den Deron Williams ve Semih Erden transferleriyle sükse yapan BJK, basketbolu yakından takip edenlerin bildiği gibi o dönemlerde bile tribünlerini dolduramıyordu. Şimdi gelinen noktaya bakın; Sinan Erdem’de 17bin kişinin izlediği GS yarı final maçı, Efes final serisinde maç saati isyanı (Spor böyle birşey, takım aidiyeti bir yere kadar; başarı yoksa, taraftar da yok, başarı varsa herkes orda), EL için kapılan erken bilet, Milangaz’ın yatırıma destek sözü! Rekabet içinde olmamız gereken takımların basketbolda çıtayı yükselttiği yer buralar işte. Çok değil 10 yıl öncesinde sadece Efes – Ülker çekişmesi izlerken, bugün 5 takım (Banvit’i de bu 4lüye eklemek gerek) her sene şampiyonluk parolası ile lige başlar hale geldi.

Diğer önemli bir konu ise müessese takımlarının, bir türlü istenen sinerjiyi yaratamaması. Anadolu Efes’i bir kenara koyarsak (ki onun da taraftar problemi olduğu çok açık, BJK final serisinin ilk 2 maçında ev sahibi olmasına rağmen deplasmanda gibiydiler), müessese takımları, bir türlü camia olmayı ve taraftar desteği toplamayı başaramadılar. Türk basketboluna yıllardır önemli katkılar sağlayan Türk Telekom, bunun en iyi örneği. Taşıma suyla değirmen dönmez, basketbol seyircisiyle güzel. Bu konuda Pınar & Karşıyaka birlikteği en iyi örnek.  Artık yüksek bütçelerin çarpıştığı basketbolda sadece parayla başarının gelmediğini görmeli müessese takımlarımız. Güçlü camialarla birliktelik yapmak, hem basketbolda kalıcı olmanın ve hem de marka değerlerini arttırmanın en iyi yolu. FB, GS ve BJK’nin yakaladığı bu başarılar, müessese takımlarını camialarla birleşmeye teşvik eder umarım.

Ve benim kısaca özetlediğim bu durumdan, TS’un da bir pay çıkarmasını umuyorum. TS, bugün Türkiye’nin en önemli 4 camiasından biri. Bugüne kadar muhataplarına ve bizlere de en çok sorulan soru ‘Neden Trabzonspor bir sponsor bulamıyor?’ sorusu. Basketbolun bu kadar ivme kazandığı, destek veren şirketlerin marka değerini bu kadar yukarılara taşıdığı bir dönemde, neden bu alana girmek isteyen bir şirket TS ile güç birliği yapmıyor? Üstelik de spora yapılan yatırımın vergi avantajı da varken. Bu soruyu bana yöneltenlere hep aynı cevabı verdim: Trabzonspor, kurumsal olarak basketbolu sahiplenmiyor da ondan. Onlarca amatör branşı tek kalemde kapatmış bir yönetim zihniyetinden bahsediyoruz. Talep yoksa, değişim de olmaz. Hayalimiz, güçlü bir marka ile TS Basketbolunun işbirliği yapması ve TS’u basketbolda da olması gereken yere gelmesi. Orası neresi mi? Tabiiki şampiyonluk kovalayan takımların klasmanı! Biz sabrederiz, yeterki doğru organizasyon kurulsun.

Trabzonspor’un rotası ne?

Sezonun  son pota arkası programına bağlanan TS Asbaşkanı Nevzat Şakar, “Şerefimizle düştük şerefimizle çıkacağız” demiş ve imkanlar(!) dahilinde katkı verileceği mesajını vermişti. Biz her ne kadar arka planda neler olduğu bilsek de, bu söze inanmak istemiş ve sabırla beklemiştik. Ancak geçen zaman zarfında, TS’un savaş verdiği şike hadisesi basketbolu gündemden düşürdü. Sadri Şener – Mehmet Yiğit Alp buluşması ve bütçe görüşmeleri bir türlü yapılamadı. Ortaya atılan 1Milyon € luk destek sözü, hala sadece sözde kalmaya, diğer taraftan zaman da akmaya devam ediyor.