Trabzonspor MP, yakaladığı ivmeyi devam ettirerek önce İstanbul BŞB, ardında da Rönesans TED Ankara Kolejliler’i mağlup etti ve playoff için sıraya giren kulüpler listesine şimdilik adını tekrar yazdırdı diyebiliriz.

 

Lige TS’un tam aksine bomba gibi başlayan RH Gaziantep ve Uşak Sportif gibi kulüplerde yaşanan düşüşü de göz önüne almak gerekir. Zira bu  kulüplerin yapacakları takviyelerle ikinci yarıda tekrar ivme yakalama ihtimalleri her zaman mümkün. Buna ilaveten GS ve P.Karşıyaka’da takıma takviyelere başladılar. Bu bakımdan ben yine temkinli bir şekilde playoff’a aday takım statüsünü kullanmayı tercih ediyorum. Çünkü lige bu kadar kötü başlayıp “ligde kalsak yeter” duygusunu bizlere acımadan damardan veren takım, koç Markovic ve Can’ın katılımıyla birlikte “hasta adam” benzetmesinden çıkıp ligin dişli takımları arasına girmeyi başardı. 

 

Geçtiğimiz Cumartesi günü İstanbul’da karşılaştığımız İstanbul BŞB maçında Trabzonspor MP, koç Markovic’in bir ara rotasyonda farklı bir macera denediği 3.periyodda geriye düşse de, maçı büyük oranda kontrolünde tutarak kazandı. İyi bir basketbol oynadığını söylemek zordu. Özellikle alınan yenilgiler ve koç Murat Polat’ın istifası sonra sıkıntılı günler geçiren İBB karşısında TS’un daha iyi basketbol oynamasını beklemiştim. Ancak hep söylerim kötü oynadığınız gün kazanmak büyük takımların işidir. TS, 2 puan daha kazandı kötü oynadığı bir günde. 

 

Çarşamba günü oynanan R. TED Ankara Kolejliler maçı ise, henüz bitime 3 hafta var ama belkide ilk yarının açık ara en rahat galibiyeti olarak kayıtlara geçebilir. Heyecan arayan izleyiciler açısından maçın sıkıcı geçtiği bile düşünülebilir çünkü TS maçı öyle bir domine etti ki, TED Ankara’nın hamle yapıp geri dönme isteğine şahit olamadık maç boyunca. TS’un özellikle evinde oynadığı maçlara bu tarz galibiyetlere ihtiyacı var. Gerek gelecek rakiplere verilen mesaj, gerekse TS taraftarına verilen mesaj anlamında çok önemli bir galibiyet oldu. 

 

Trabzonspor MP’da göze çarpan en önemli değişiklik maç sonlarını çok daha iyi oynaması. Ligin ilk haftalarında alınan seri yenilgi dönemlerinde kazanmaya yakın oynadığı maçları, maç sonunu kötü oynadığı için kaybeden bir takımdan bahsediyoruz. Konya, Efes, FB gibi maçların son periyodları bunlara birer örnek. Yaşanan değişim sonrası ise bugün Tofaş, P.Karşıyaka, GS LH ve İstanbul BŞB maçlarında ritmi düşmeden, konsantre bir şekilde son periyotları oynayan bir Trabzonspor MP var karşımızda. Can Altıntığ ve Hardy’nin maç sonlarındaki güven veren sakinlikleri, penetreyi zorlamaları ve uzunlarla iyi pas alışverişine girmeleri, bu işin kilit noktalarından. Ligin altı üstü rakip farketmezsizin, her takıma karşı maçın sonuna kadar savaşacağı ve ben kazanabilirim mesajı veren bir TS var artık. 

 

İkinci göze çarpan değişiklik ise koç Markovic’in takım rotasyonunda kurduğu denge ve bu dengenin oyuncularda yarattığı değişim. Belli isimlerin artık garanti 35 dakika süreleri yok. Sınırlı katkı alınacağı öngörülen bazı oyuncuların da artık süreleri ve faydaları artmış durumda. Takımın potansiyeli ortaya çıkarken bazı oyuncular beklentilerin üzerine çıkınca tabiki ön plana da çıkıyorlar. En başından beri onlar adına umut taşıdığımı yazılarımda da belirttiğim iki isim beni ayrıca mutlu ettiği için isimlerini de anmak isterim. Hardy ve Nusret. İkisi de zaman zaman düşüş yaşasalar da, potansiyelli oyuncular olduklarını her geçen maç daha net ortaya koyuyorlar. 

 

Bunların dışında elbette sayılacak başka önemli değişiklikler de var. Oynanan setler, savunma düzeni, dış şut tercihindeki doğru eller, artan asist ve ribaund sayıları, vb faktörler işin detayında yatan pozitif değişiklikler olarak görülebilir. Umarım son dönemde yanımızdan ayırmadığımız şans da bir süre daha bizimle kalmaya devam eder. 

 

Not: Takım ve parkedeki oyunda yaşanan olumlu gelişmelere paralel, kurumsal yapıyla ilgili yönetimin attığı ve atacağı olumlu adımları da yakından takip ediyoruz. Umarız yaşanan süreç, herkes için öğretici olmuştur ve benzer yanlışlara düşülmeden sistemi iyileştirme çabaları devam eder.