alkan@trabzonbasket.com ( Yazarın Önceki Yazıları )

Bu yazı; TrabzonBasket.Com ve TAKA Gazetesi'nde aynı anda yayınlanmaktadır

---

Gerçeklerle Yüzleşme

Trabzonspor’un yaşadığı sıkıntılı süreçte “Bu takımın sahaya çıkabilmesi bile mucizedir” demiştik.

Bu süreci iki paragrafa sığdırmak mümkün değil. Gerek şehir, gerek kulüp, gerek oyuncular ve en önemlisi de Trabzonlu basketbolseverler çok acılar yaşadı.

Bunun camiaya olan maddi ve manevi negatif yansımalarını silmek çok da kolay olmayacak.

Belki de en hayırlısı sütten ağzı yananın yoğurdu üflemesi misali,  yeni yönetimin büyük özverilerle oluşturmaya çalıştığı “Ayağına göre yorganını uzat” felsefesiyle yeniden, yani sıfırdan başlamaktı. Tıpkı şu anda yapıldığı gibi.

***
Yazımızın başında belirttiğimiz işte o mucize gerçekleşti ve Türkiye Kupasının hemen akabinde başlayan normal lig sezonunda takım, Fenerbahçe maçıyla parkelere ayak bastı.

İki takımı gerek kadro, gerek bütçe, gerekse de organizasyon olarak kıyaslamak mümkün değil.

Takımımız adına tek tesellimiz; Türkiye Kupası karşılaşmalarında gösterdiği dirençti.
Aslında bu direnç, kulübün yaşadığı sıkıntılı süreçten sonra kamuoyunda oluşan olumsuzluğun neticesi olarak, rakiplerimizin bizi “sıradan takım” olarak düşünerek çantada keklik olarak görmelerinden kaynaklandığına dair ciddi şüphelerimiz vardı.

Bu şüpheyi ortadan kaldıracak karşılaşmaydı Fener maçı. Çünkü tüm camia takımın Türkiye Kupasında gösterdiği direnci bu maçta da bekliyordu. Ama olmadı, gösteremedi.

Trabzonspor, Kaan’ın üçlükleri, Milosevic’in smacı ve Levent Bilgin’in  sayılarıyla başladığı alan savunma düzenli karşılaşmaya, Fenerbahçe kolay hücum edemeyip dış atışlara yönelince ilk devre başa baş geçti diyebiliriz. Tıpkı Türkiye Kupasında gösterdiğimiz dirençli maçlar gibi.

Ama ne olduysa 3. Periyot oldu. Fenerbahçe Ülker vidaları sıkıp, baskılı savunmasını neredeyse tüm alana yayınca Trabzonspor’da hatalar zinciri özellikle top kayıplarıyla başladı. Trabzonspor hücumda da sayı üretemeyince haliyle fark da bir ara 40’lı sayılara doğru çıktı. Son periyot savunmasını yarı alana yayan TS biraz toparlanır gibi olsa da farklı yenilmekten kurtulamadı.

Karşılaşmanın özeti ise; Trabzonspor ilk devre istediği ve oynamak istediği oyun düzeniyle oynadı. Son 2 periyot takımın direnci düşünce oyuncular da oyun düzeninden tamamen kopup bireysel oyuna döndüler. Skor yükünü çekmesi beklenen Gibson 1/8 üçlükte, pota altında da Miloseviç etkisiz kalınca sonuç ta haliyle kaçınılmaz oldu.

Hayallere kapılmaya gerek yok, gerçeklerle yüzleşmemiz gerek. Fenerbahçe bizim rakibimiz değildi. Bizim rakiplerimiz belli. Haftaya Mersin maçı bu takımın şu ana kadar ki en önemli karşılaşması olacak.

Son olarak Kaan’a  bir paragraf açmak istiyorum. Bir oyun kurucu takımı nasıl yönetmesi gerekiyorsa o şekilde  yönetti. Yetmedi takımın skor yükünü çekti. Tebrikler Kaan.